پیشرفت شگرف فن آوري هاي الکترونیک ، اطلاعات وارتباطات از یک سو و سیر صعودي ضریب نفوذ استفاده از رایانه وسامانه هاي ارتباطی در همه رشته ها و زمینه هاي کاري از سوي دیگر ، تغییرات اجتماعی ، سیاسی و اقتصادي گسترده اي را رقم زده است.

بدیهی است که با گسترش استفاده از این سامانه ها و هم چنین سرعت بالاي پیشرفت در ساخت قطعات و پیدایش نرم افزار و سیستمهاي جدید، به روز ماندن در این عرصه و بهره گیري بهینه از فن آوري هاي نوین براي هر مجموعه یا هر فرد ، کاري دشوار و تقریبا دور از دسترس است.

مقوله هاي تجارت الکترونیک ، اطلاع رسانی از طریق وب ، رایانه و تجهیزات همراه ، شبکه هاي بی سیم محلی ، شهري و گسترده و مواردي از این قبیل ، بستر مناسبی را براي توسعه کارکردهاي سازمان ها فراهم ساخته اند. اما تغییر شدید و روز افزون دنیاي رایانه و ضعف آموزش دوره هاي آکادمیک ، به جاي تسریع امور و کاهش خطاي نیروي انسانی و همگامی با شرکتهاي رقیب ، سبب بروز نقص در سامانه ها شده و نتیجه آن این است که مدیران و کارکنان سازمانهایی که بطور مستقیم با فن آوري اطلاعات مرتبط نیستند ، اغلب با مشاهده کوچکترین خللی در خدمات انتقال یافته به این بستر ، نسبت به این پدیده بی اعتماد شده و بازگشت به روشهاي کند قدیمی که در ظاهر قابلیت اطمینان بالایی دارند را مد نظر قرار می دهند و این مساله بزرگترین عامل در شکست فعالیتهایی است که سعی در بستر سازي براي استفاده هر چه بهتر از فن آوري اطلاعات در سازمانها دارند.