تجربه چندین سال فعالیت پژوهشی در حوزه های مختلف صنعتی، اقتصادی و اجتماعی، ما را بر این حقیقت رهنمون ساخت که یکی از خلا های جدی و موانع توسعه در کشور، نه صرفا ضعف در برنامه ها و راهبردهای نهادهای سیاستگذار، بلکه عدم توانمندی سایر ارکان و بازیگران نظام توسعه، به ویژه نهادهای متولی امر تسهیل گری و ارائه خدمات توسعه ای در کشور است. آن چنان که وجود حلقه های ضعیف، ناکارآمد و در برخی موارد، مفقوده در زنجیره مدیریت توسعه، عملا موفقیت برنامه ها و راهبردهای مد نظر را تحت تاثیر قرار داده است.