الف در آغاز شروع تفکریست ،
از ابتدای پرورش نطفهی اندیشه تا ورای هر بحثی .
هر فرد ، هر نگاه ، هر صدا تفکریست که در قاب الف مانند شبنم صبحگاهی به خود اجازهی تراوش میدهد و
ما اینجا در واپسین دقایق روز به دنبال پیدا کردن تلالو نوری برای گذران شب میگردیم .
و به سان شنیدن نفس های کودکی تازه متولد روایتی از این قاب را به چشم و گوش میرسانیم که شاید جرقهای در ذهنتان
آتش بیافکند .